تقسیم عادلانه ...
تقسیم عادلانه ... این روزها
ساعتها
دقیقه ها
و حتی ثانیه هایم
به طور عادلانه و کاملا مساوی تقسیم میشوند ...
بین پدر و پسر ...
پسری که مادر میخواهد و همسری که همسر ...
و خودم هیچ ...
گاه در لا به لای حجم انبوه وظایفم گم میشوم ...
پ.ن :احساسات شاعریم داره دوباره گل میکنه به لطف وجود ناب تو !
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
منم دقیقا حال تورو دارم زهرا جان
با این تفاوت که دغدغه کار بیرون هم در کنار همه این وظایف پارازیت میده
